Οι φωτογραφίες είναι ματιές των αναμνήσεων για τους παλαιότερους και ματιές της φαντασίας για τους νεότερους, αποτελούν στιγμιότυπα του τόπου μας και του τρόπου μας δηλαδή της ιστορίας μας και του πολιτισμού μας και έχουν αποθανατιστεί πρόσωπα δικά μας, παππούδες και γιαγιάδες, γονείς, συγγενείς φίλοι και συγχωριανοί, και βασικότερο οι φωτογραφίες είναι φορείς μνήμης και γνώσης, στοιχεία τεκμηρίωσης και σύγκρισης του παρελθόντος και του παρόντος μας. Η φωτογραφία είναι μέσο επικοινωνίας, μία μορφή γλώσσας. Είναι η γλώσσα που φέρνει κοντά μας το προσωπικό μας παρελθόν, αυτό που έχουμε ζήσει αλλά έχουμε χάσει, και το παρελθόν που δε γνωρίσαμε ποτέ και δε θα μπορούσαμε ποτέ να γνωρίσουμε ένα παρελθόν έξω και πέρα απο μάς. Καθώς στο ιστορικό γίγνεσθαι εμείς ζούμε μονάχα το παρόν, η φωτογραφία μάς επιστρέφει τη ροή του χρόνου, που μας αφαιρεί ο ίδιος ο χρόνος. Θα μπορούσε το χθες να υπάρχει μόνο ως ανάμνηση αλλά θα ήταν θαμπή. Οι αναμνήσεις είναι πάντα θαμπές. Κουβαλάνε μαζί τους τη φθορά του χρόνου. Οι φωτογραφίες κουβαλάν τα χρώματα, τις μυρωδιές και τους ήχους του χρόνου.

Translate

Το κρέμασμα του βαλέ….


 Ένα πολύ παλιό έθιμο των καφενείων στην Καρδάμαινα και γενικά σε πολλά μέρη της Ελλάδος είναι το κρέμασμα του βαλέ την Μεγάλη Εβδομάδα. Το κρέμασμα του βαλέ υποτίθεται ότι συμβόλιζε το κρέμασμα του Ιούδα ή και το κρέμασμα των στρατιωτών που σταύρωσαν τον Χριστό, αλλά στην ουσία σήμαινε την απαγόρευση της χαρτοπαιξίας για τις δυο -τρεις μέρες που απέμεναν μέχρι την Ανάσταση. Έτσι από το μεσημέρι της Μ.Πέμπτης έως και το μεσημέρι του Μ.Σαββάτου, στα καφενεία του χωριού στην είσοδο ή το ταβάνι ή και πάνω από το χαρτοπαικτικό τραπέζι κρεμάνε τον βάλε από την τράπουλα με ένα σύρμα ή σπάγκο για να τον ξεκρεμάσουν και να τον κάψουν το Μ. Σαββάτο, πρωί, στην πρώτη ανάσταση.Τις τελευταίες δεκαετίες το κρέμασμα του βαλέ δεν υπάρχει σχεδόν πουθενά. Μπορεί όμως κάποιος να τον δει να κρέμεται σε καφενείο της Καρδάμαινας όπου τηρούνται ευλαβικά οι παραδόσεις που κληροδοτήθηκαν από τις παλαιότερες γενιές.

Τιμωρία λόγω του "θείου Πάθους" δεν υπάρχει.




Δεν υπάρχουν σχόλια: