Οι φωτογραφίες είναι ματιές των αναμνήσεων για τους παλαιότερους και ματιές της φαντασίας για τους νεότερους, αποτελούν στιγμιότυπα του τόπου μας και του τρόπου μας δηλαδή της ιστορίας μας και του πολιτισμού μας και έχουν αποθανατιστεί πρόσωπα δικά μας, παππούδες και γιαγιάδες, γονείς, συγγενείς φίλοι και συγχωριανοί, και βασικότερο οι φωτογραφίες είναι φορείς μνήμης και γνώσης, στοιχεία τεκμηρίωσης και σύγκρισης του παρελθόντος και του παρόντος μας. Η φωτογραφία είναι μέσο επικοινωνίας, μία μορφή γλώσσας. Είναι η γλώσσα που φέρνει κοντά μας το προσωπικό μας παρελθόν, αυτό που έχουμε ζήσει αλλά έχουμε χάσει, και το παρελθόν που δε γνωρίσαμε ποτέ και δε θα μπορούσαμε ποτέ να γνωρίσουμε ένα παρελθόν έξω και πέρα απο μάς. Καθώς στο ιστορικό γίγνεσθαι εμείς ζούμε μονάχα το παρόν, η φωτογραφία μάς επιστρέφει τη ροή του χρόνου, που μας αφαιρεί ο ίδιος ο χρόνος. Θα μπορούσε το χθες να υπάρχει μόνο ως ανάμνηση αλλά θα ήταν θαμπή. Οι αναμνήσεις είναι πάντα θαμπές. Κουβαλάνε μαζί τους τη φθορά του χρόνου. Οι φωτογραφίες κουβαλάν τα χρώματα, τις μυρωδιές και τους ήχους του χρόνου.

Translate

Λαγάνα: Το Παραδοσιακό Άζυμο Ψωμί της Καθαράς Δευτέρας

 


Η λαγάνα είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά ψωμιά της ελληνικής παράδοσης, συνδεδεμένη άρρηκτα με τον εορτασμό της Καθαράς Δευτέρας και την έναρξη της Σαρακοστής. Πρόκειται για ένα επίπεδο, άζυμο ψωμί, το οποίο παρασκευάζεται χωρίς προζύμι, ακολουθώντας μια πανάρχαια συνταγή που χάνεται στα βάθη της ιστορίας. Η παράδοση της λαγάνας έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα, καθώς οι αρχαίοι Έλληνες έφτιαχναν ένα παρόμοιο ψωμί, το οποίο ονομαζόταν "λάγανον". Ο Αριστοφάνης και ο Όμηρος κάνουν αναφορές σε άζυμα άρτους, ενώ οι Ρωμαίοι επίσης είχαν τη δική τους εκδοχή. Με την πάροδο των αιώνων, η λαγάνα διατηρήθηκε ως αναπόσπαστο μέρος των εθίμων της Ορθόδοξης παράδοσης. Η λαγάνα ξεχωρίζει για τη λεπτή, αφράτη υφή της και τη χαρακτηριστική τραγανή κρούστα της. Η παραδοσιακή συνταγή περιλαμβάνει αλεύρι, νερό, αλάτι και μαγιά (αν και αρχικά ήταν αυστηρά άζυμη). Συχνά πασπαλίζεται με σουσάμι, ενώ σε κάποιες περιοχές προσθέτουν και άλλα υλικά, όπως ελιές ή μυρωδικά. Η προετοιμασία της περιλαμβάνει ζύμωμα, ξεκούραση της ζύμης και στη συνέχεια άνοιγμα σε λεπτό, επίπεδο σχήμα. Με τη βοήθεια των δακτύλων δημιουργούνται οι χαρακτηριστικές βαθιές εγκοπές, πριν η λαγάνα ψηθεί σε υψηλή θερμοκρασία, αποκτώντας το μοναδικό της άρωμα και γεύση. Η λαγάνα έχει ιδιαίτερο συμβολισμό στη Σαρακοστή, καθώς σηματοδοτεί την αποχή από τρόφιμα ζωικής προέλευσης και την είσοδο στην περίοδο της νηστείας. Καταναλώνεται συνήθως με συνοδεία χαλβά, ταραμά, ελιές, τουρσί και άλλα σαρακοστιανά εδέσματα, δημιουργώντας ένα παραδοσιακό τραπέζι γεμάτο γεύσεις και αρώματα. Παρόλο που αρχικά ήταν διαθέσιμη μόνο την Καθαρά Δευτέρα, σήμερα πολλοί φούρνοι την παρασκευάζουν καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Ωστόσο, την ημέρα της Καθαράς Δευτέρας, οι φούρνοι γεμίζουν με πλήθος κόσμου που σπεύδει να προμηθευτεί την πιο φρέσκια και νόστιμη λαγάνα, κρατώντας ζωντανό το πανάρχαιο έθιμο. Η λαγάνα, λοιπόν, δεν είναι απλώς ένα ψωμί· είναι ένας ζωντανός κρίκος που ενώνει το παρελθόν με το παρόν, διατηρώντας αναλλοίωτη τη γεύση και την παράδοση της ελληνικής κουλτούρας.



Δεν υπάρχουν σχόλια: