Οι φωτογραφίες είναι ματιές των αναμνήσεων για τους παλαιότερους και ματιές της φαντασίας για τους νεότερους, αποτελούν στιγμιότυπα του τόπου μας και του τρόπου μας δηλαδή της ιστορίας μας και του πολιτισμού μας και έχουν αποθανατιστεί πρόσωπα δικά μας, παππούδες και γιαγιάδες, γονείς, συγγενείς φίλοι και συγχωριανοί, και βασικότερο οι φωτογραφίες είναι φορείς μνήμης και γνώσης, στοιχεία τεκμηρίωσης και σύγκρισης του παρελθόντος και του παρόντος μας. Η φωτογραφία είναι μέσο επικοινωνίας, μία μορφή γλώσσας. Είναι η γλώσσα που φέρνει κοντά μας το προσωπικό μας παρελθόν, αυτό που έχουμε ζήσει αλλά έχουμε χάσει, και το παρελθόν που δε γνωρίσαμε ποτέ και δε θα μπορούσαμε ποτέ να γνωρίσουμε ένα παρελθόν έξω και πέρα απο μάς. Καθώς στο ιστορικό γίγνεσθαι εμείς ζούμε μονάχα το παρόν, η φωτογραφία μάς επιστρέφει τη ροή του χρόνου, που μας αφαιρεί ο ίδιος ο χρόνος. Θα μπορούσε το χθες να υπάρχει μόνο ως ανάμνηση αλλά θα ήταν θαμπή. Οι αναμνήσεις είναι πάντα θαμπές. Κουβαλάνε μαζί τους τη φθορά του χρόνου. Οι φωτογραφίες κουβαλάν τα χρώματα, τις μυρωδιές και τους ήχους του χρόνου.

Translate

Η αλισίβα!!!

 


Η αλισίβα, ή αλουσά, ή σταχτόνερο, είναι ένα αλκαλικό διάλυμα που παρασκευάζεται με τον βρασμό του νερού μαζί με στάχτη από καμένα ξύλα. Από πολύ παλιά χρησιμοποιούσαν την αλισίβα στο πλύσιμο των ρούχων. Η γιαγιάδες μας έφτιαχναν αλισίβα για τα ασπρόρουχα από την στάχτη που μάζευαν από τον ξυλόφουρνο. Στην μπουγάδα που έφτιαχναν πρόσθεταν και φλούδες λεμονιού για να γίνουν ακόμα πιο άσπρα τα ρούχα. Τα φρεσκοπλυμένα ρούχα μοσκοβολούσαν φρεσκάδα, καθαριότητα και υγιεινή! Ας γνωρίσουμε λοιπόν την πολύτιμη στάχτη, τη θαυματουργή αλισίβα και τις πολυπληθείς χρήσεις τους. Η στάχτη από ξύλα είναι η σκόνη που έμεινε από την καύση τους . Όταν λέμε ξύλα εννοούμε μόνο φυσικά, όχι με βαφές, κόλλες  ή επεξεργασμένα.  Για να μαζέψουμε στάχτη για οικιακή χρήση και φυσικά για να παρασκευάσουμε αλισίβα, πρέπει να προσέξουμε μέσα στη φωτιά να μην έχουν πέσει πλαστικά, αποτσίγαρα, ή οποιοδήποτε άλλο σκουπίδι που θα μπορούσε να μολύνει την στάχτη μας. Επίσης φροντίζουμε να έχουμε ανάψει τη φωτιά με φυσικό προσάναμμα και όχι με χημικό. Όταν σβήσει η φωτιά περιμένουμε να κρυώσει  εντελώς η στάχτη και μετά τη συλλέγουμε. Από τη στάχτη ξεχωρίζουμε την άσπρη στάχτη που έχει μείνει πάνω-πάνω από τα καρβουνάκια και την αποθηκεύουμε σε ένα μεταλλικό δοχείο με καπάκι. Τα καρβουνάκια τα κρατάμε σε άλλο δοχείο. Δεν πετάμε τίποτα, γιατί όλα χρειάζονται! Μπορούμε να φτιάξουμε πολύ εύκολα αλισίβα και να τη φυλάξουμε στο ψυγείο για αρκετό καιρό. Βράζουμε 6 φλιτζάνια του τσαγιού νερό και ρίχνουμε μέσα 2 κουταλιές της σούπας στάχτη καθαρή και καλά κοσκινισμένη. Ανακατεύουμε για λίγο και αφήνουμε να βράσει για 5 λεπτά. Κατεβάζουμε από την φωτιά και αφήνουμε την στάχτη να κατασταλάξει. Αφού γίνει αυτό, την σουρώνουμε και την βάζουμε στο ψυγείο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αμέσως μετά την παρασκευή της.



Δεν υπάρχουν σχόλια: