Οι φωτογραφίες είναι ματιές των αναμνήσεων για τους παλαιότερους και ματιές της φαντασίας για τους νεότερους, αποτελούν στιγμιότυπα του τόπου μας και του τρόπου μας δηλαδή της ιστορίας μας και του πολιτισμού μας και έχουν αποθανατιστεί πρόσωπα δικά μας, παππούδες και γιαγιάδες, γονείς, συγγενείς φίλοι και συγχωριανοί, και βασικότερο οι φωτογραφίες είναι φορείς μνήμης και γνώσης, στοιχεία τεκμηρίωσης και σύγκρισης του παρελθόντος και του παρόντος μας. Η φωτογραφία είναι μέσο επικοινωνίας, μία μορφή γλώσσας. Είναι η γλώσσα που φέρνει κοντά μας το προσωπικό μας παρελθόν, αυτό που έχουμε ζήσει αλλά έχουμε χάσει, και το παρελθόν που δε γνωρίσαμε ποτέ και δε θα μπορούσαμε ποτέ να γνωρίσουμε ένα παρελθόν έξω και πέρα απο μάς. Καθώς στο ιστορικό γίγνεσθαι εμείς ζούμε μονάχα το παρόν, η φωτογραφία μάς επιστρέφει τη ροή του χρόνου, που μας αφαιρεί ο ίδιος ο χρόνος. Θα μπορούσε το χθες να υπάρχει μόνο ως ανάμνηση αλλά θα ήταν θαμπή. Οι αναμνήσεις είναι πάντα θαμπές. Κουβαλάνε μαζί τους τη φθορά του χρόνου. Οι φωτογραφίες κουβαλάν τα χρώματα, τις μυρωδιές και τους ήχους του χρόνου.

Translate

Ο σεισμός της 23ης Απριλίου 1933

 


Το επίκεντρο του σεισμού ήταν σε βάθος 30 με 45 χιλιομέτρων. Ο σεισμός προκάλεσε το θάνατο περίπου 200 ανθρώπων, τον τραυματισμό 600 ατόμων και εκτεταμένες καταστροφές στην πόλη της Κω, τα χωριά Αντιμάχεια και Ασφενδιού καταστράφηκαν ολοσχερώς και εκτεταμένες ήταν οι ζημιές επίσης στην Καρδάμαινα. Εικοσιπέντε δευτερόλεπτα ήταν αρκετά για να αλλάξει η σύγχρονη ιστορία στο νησί της Κω. Στις 8.05 το πρωί της Κυριακής της 23ης Απριλίου 1933, ανήμερα του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Θωμά, πολλοί από τους κατοίκους κατευθύνονταν προς τις εκκλησίες,  ενώ άλλοι ήδη παρακολουθούσαν την Θεία λειτουργία. Ευτυχώς οι περισσότεροι δε βρίσκονταν στα σπίτια τους ή δεν κοιμούνταν. Ο Μπενίτο Μουσολίνι πληροφορείται τα δυσάρεστα γεγονότα και δίνει εντολή για βοήθεια τόσο προς την κυβέρνηση του, όσο και προς τον στρατό αλλά και τον ιταλικό Ερυθρό Σταυρό. Ωστόσο, επιβάλλει και στρατιωτικό νόμο για να αντιμετωπιστούν τα πλιάτσικα από τους εξαθλιωμένους κατοίκους.Τη νήσο επισκέπτεται άμεσα ο διοικητής Μάριο Λάγκο ο οποίος επιθεωρεί προσωπικώς τα μέτρα ασφαλείας. Παρά τις προσπάθειες της ιταλικής κυβέρνησης να οργανώσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα τις υποδομές και να δώσει στους κατοίκους τροφή και νερό για πολλούς μήνες επικρατεί χάος στο νησί. Οι πρώτες ανταποκρίσεις δημοσιογράφων που καταφέρνουν να φτάσουν μία εβδομάδα αργότερα, είναι σοκαριστικές. Τα πάντα έχουν ισοπεδωθεί. Εξαθλιωμένοι κάτοικοι περπατούν στο δρόμο αναζητώντας λίγη τροφή και νερό. Ορφανά κλαίνε στο δρόμο.  Στο νεκροταφείο του νησιού ο απόλυτος θρήνος. Πολλοί έχουν χάσει τις οικογένειες τους και τους συγγενείς τους. Μετά το αρχικό σοκ η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο. Οι ιταλικές αρχές αντιμετωπίζουν καταστάσεις αναρχίας και πλιάτσικα.  Ο Μουσολίνι δίνει εντολή να εκτελείται όποιος συλλαμβάνεται να κλέβει ή να παραβαίνει τους αυστηρούς νόμους που επιβάλλει η ιταλική αστυνομία.Η βιβλική καταστροφή έδωσε την ευκαιρία στην ιταλική κυβέρνηση να ανοικοδομήσει νέα κτίρια πολλά από τα οποία σώζονται σήμερα σε άριστη κατάσταση.



Δεν υπάρχουν σχόλια: