Η Καρδάμαινα πριν το ηλεκτρικό ρεύμα!!!

 

Πολλά πράγματα στην καθημερινή μας ζωή τα θεωρούμε δεδομένα. Έχουμε αναρωτηθεί σήμερα, πως κάποτε ζούσε ο κόσμος, χωρίς καμπινέδες, χωρίς αυτοκίνητα, χωρίς τηλεόραση,  χωρίς ραδιόφωνο, και χωρίς καν τηλέφωνο, παρά μονάχα με τα γαϊδουράκια. Που ήθελαν μια ώρα το πρωί να πάνε  στη δουλειά και μια ώρα να γυρίσουν το βράδυ υπομονετικά στο σπίτι; Και όμως! Αν είχαμε μια μηχανή του χρόνου να μας γύριζε πίσω, θα βλέπαμε πως μια χαρά ζούσε ο κόσμος τότε,  γιατί απλά είχε προσαρμοστεί στα τότε δεδομένα, και γιατί είχε άλλες απολαύσεις και χαρές σαν αντιστάθμισμα! Όταν μάλιστα δεν υπήρχε στο χωριό ούτε καν ηλεκτρικό ρεύμα! Το ηλεκτρικό ρεύμα και ό,τι αυτό συνεπάγεται είναι ένα από αυτά. Από τη διατήρηση φαγητών μέσα στο ψυγεία μέχρι τη δυνατότητα να οδηγούμε νύχτα, η παρουσία του ηλεκτρισμού επηρεάζει άμεσα τις ζωές μας. Άρα πώς θα ήταν η καθημερινότητά μας χωρίς ρεύμα; Το χωριό πριν την ηλεκτρική ενέργεια ήταν αρκετά διαφορετική. Η απουσία ρεύματος σήμαινε περισσότερο χρόνο αφιερωμένο σε χειρωνακτικές εργασίες και αγγαρείες.  

Το πλύσιμο των ρούχων γινόταν στο χέρι, η διατήρηση των φαγητών ήταν δύσκολη, ενώ το κρύο το χειμώνα και η ζέστη το καλοκαίρι μέσα στο σπίτι ήταν ανυπόφορα. Λάμπες πετρελαίου, λάμπες λαδιού, κεριά, τζάκια και λάμπες υγραερίου ήταν μερικές από τις μεθόδους που κάποιος μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να δει στο σκοτάδι. Εάν έτρωγες, διάβαζες ή ήθελες να κάνεις οτιδήποτε μετά τη δύση του ηλίου εκτός από το να κοιμάσαι, θα έπρεπε να έχεις προνοήσει να έχεις μαζί σου μια τεχνητή πηγή φωτισμού. Πριν τις καταψύξεις, που φυσικά χρειάζονται ηλεκτρικό ρεύμα, οι άνθρωποι είχαν άλλους τρόπους να διατηρούν το φαγητό τους για να μην χαλάει. To δωμάτιο του σπιτιού το οποίο έβλεπε λιγότερο ο ήλιος και ήταν πιο ψυχρό,  ήταν αυτό το οποίο θα φιλοξενούσε τα διάφορα κρέατα και τρόφιμα. Επιπλέον, υπήρχαν και τα λεγόμενα ‘’κιβώτια κρέατος’’, στα οποία έμπαινε μέσα το κρέας για να προφυλάσσεται από τις μύγες και τα έντομα.Για την παράταση της διάρκειας ζωής των τροφίμων, οι άνθρωποι συνήθιζαν επίσης να τα αλατίζουν, να τα καπνίζουν ή να τα αποξηραίνουν. Στις μέρες μας, ένα απλό πάτημα ενός κουμπιού στον βραστήρα αρκεί για να βράσει το νερό μας σε 2 λεπτά. Χωρίς τη δύναμη του ηλεκτρισμού, το μαγείρεμα γινόταν πάνω από μία εστία φωτιάς. Οι φωτιές με καύσιμη ύλη τα ξύλα και σόμπες αποτελούσαν τις μοναδικές πηγές θερμότητας για το μαγείρεμα  του φαγητού. Δεν υπήρχαν επίσης και οι ηλεκτρικές συσκευές που χρησιμοποιούμε καθημερινά για το μαγείρεμα: χωρίς το μίξερ, το μπλέντερ και τις υπόλοιπες συσκευές, ολόκληρη η προετοιμασία του φαγητού γινόταν χειροκίνητα. Λόγω της έλλειψης αυτών, οι μαγειρικές συνταγές ήταν επίσης αρκετά διαφορετικές. Η τεχνολογία που έχει κατά καιρούς η ανθρωπότητα στα χέρια της αλλάζει αλλά ο ίδιος ο καιρός όχι. Έτσι, ο χειμώνας ήταν το ίδιο κρύος με σήμερα, αλλά δεν υπήρχε το κλιματιστικό ή το αερόθερμο για να ζεστάνουν το χώρο. Εκτός από να ντυθείς ακόμη πιο χοντρά ή να ανάψεις το τζάκι, δεν υπήρχαν πολλές επιλογές για θέρμανση. Μια εστία φωτιάς, εκτός από μία εστία μαγειρέματος, χρησίμευε και ως πηγή θέρμανσης. Πριν από την εφεύρεση και τη χρήση του πλυντηρίου, οι άνθρωποι έπλεναν τα ρούχα και τα λευκά τους είδη στη σκάφη. Εκτός από πολύ χρονοβόρα διαδικασία, ήταν και επίπονη για τα χέρια και τη μέση. Για να φύγει η βρώμα  από ένα ρούχο, αυτό έπρεπε να τριφτεί επανειλημμένα στην τραχιά επιφάνεια της σκάφης μέχρι  να καθαρίσει με τη βοήθεια του νερού. Μπορεί να μην είχαν τεχνολογική υποστήριξη ο κόσμος, τα χρόνια εκείνα, αλλά υπήρχαν άλλα, που δεν υπάρχουν σήμερα. Υπήρχε η αλληλεγγύη και ο αλτρουισμός. Ο κόσμος έσμιγε, γιατί είχαν απόλυτα την ανάγκη ο ένας του άλλου. Χόρευαν και τραγούδαγαν οι ίδιοι στις παρέες! Προτιμούσαν να φάνε παρέα με τον γείτονα τους η συγγενή τους, παρά μόνοι. Αυτό τους έδινε φτερά, γιατί είχε να κάνει και με τη διασκέδαση τους. Η καλή παρέα, σήμαινε ταυτόχρονα και ώρα ψυχαγωγίας, γιατί θα επικρατούσε το καλαμπούρι, τα αστεία κουτσομπολιά, αινίγματα και έτσι θα ανέβαινε το κέφι στη παρέα!