Τότε που δεν υπήρχαν ντουλάπια και τα κατσαρολικά (τεντζερέδια), τα τοποθετούσαν κατα αυτόν το τρόπο σε ράφια.
Τα οποία έλαμπαν, καλογυαλισμένα.
Τα γανώματα, τα χαλκωματένια όπως τα έλεγαν, ταψιά, κατσαρόλες, μπρίκια, περνούσε ο γανωματής μια, δύο φορές το χρόνο στα χωριά, στρωνόταν κατά γης και όλες οι νοικοκυρά δες έτρεχαν με τα γανώματα τους, να τους τα γυαλίσει.
Εποχές που έχουν σβήσει από το σημερινό χάρτη, όχι όμως και από τη μνήμη των παιδικών μας χρόνων.
Μπορείτε να θυμηθείτε , πως ζούσαμε κάποτε χωρίς την πολυτέλεια του ηλεκτρισμού;
Το φανάρι ήταν ένα τσίγκινο ψυγείο εποχής για την συντήρηση των τροφίμων αλλά και την διαφύλαξή τους από τα έντομα και τα ζώα. Γύρω ‐ γύρω καλυπτόταν από σήτα και το κρεμούσαν σε βορινό, σκιερό, δροσερό και καλά αεριζόμενο μέρος.
Το φανάρι αντικατέστησε το ξύλινο ψυγείο πάγου. Ο παγοπώλης πουλούσε κατά παραγγελία ένα τέταρτο ή μισή παγοκολόνα που κουβαλούσαν ( κυρίως τα παιδιά ) σε μικρά σακιά από λινάτσα.
Το πιο σημαντικό αυτής της ιστορίας είναι το φινάλε αυτής της εποχής που είχε την εξής κατάληξη:
– Μπάρμπα Γιώργη , είπε η μάνα μη μας ξαναφέρεις πάγο.
– Έχουμε ψυγείο ηλεκτρικό !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου