Τα καφενεία στο χωριό

 Δεκαετίες του 1980 με 2000

Τα καφενεία στο χωριό αποτελούσαν ίσως τον πιο προβεβλημένο δημόσιο χώρο, είχαν «κατακτήσει» μια έννοια συλλογικού θεσμού, λειτουργούσαν ως τόποι ολοκλήρωσης της ανθρώπινης επικοινωνίας στο τοπικό επίπεδο, διαμορφώνοντας ένα ιδιότυπο όμορφο σκηνικό που δύσκολα μπορείς να το βρεις αλλού.Τα σημερινά καφενεία δεν έχουν την αίγλη των παλαιών χρόνων. Μιλάμε για τα καφενεία του χωριού μας που κάποια από αυτά έγραψαν την δική τους ιστορία. Χώρος συνάντησης για τους χωριανούς, πάντα για τους άντρες μετά την κοπιαστική δουλειά του χωραφιού ή της στάνης. Ήταν η μικρή Βουλή, εκεί ανέβαιναν και κατέβαιναν κυβερνήσεις, συζητήσεις επί συζητήσεων, τσακωμοί, εναγκαλισμοί και κεράσματα ο ένας τον άλλον. Ποιος δεν θυμάται τα καφενεία του "ΓΙΑΝΑΡΑΚΙΟΥ" και της "ΚΟΚΟ" εκεί μαζεύονταν όλοι οι χωριανοί και πέρναγαν τις ώρες τους. Εκεί γινόταν τα πανηγύρια και κάθε είδος γλεντιού. Ο ΠΑΠΑΗΛΙΑΣ Γιάννης(Γιανναρί) είχε διαμορφώσει το Καφενείο περισσότερο ως ποτάδικο και λιγότερο για καφέ, έκανε και τον κουρέα. Θα το παρομοιάζαμε με τα σημερινά ορθάδικα αφού γύρω από τον μπέζακτα όρθιοι οι πότες πίνανε τα ούζα τους και τα κονιάκ, όπως σήμερα πίνουν αντίστοιχα τα σφηνάκια οι νέοι. Η φράση που έμεινε ήταν όταν μεταξύ τους οι πότες λέγανε: ‘’Βάλε μας απόνα ή φέρε μας μια γύρα’’, από την άλλη ο μπάρμπα Νικόλας (ΚΟΚΟ) έχοντας και χιούμορ όπως όλοι άλλωστε, έδινε το δικό του ρεσιτάλ. Περιττό να πούμε βέβαια ότι όλοι γίνονταν φέσι. Τα Καφενεία εκείνη την εποχή ήταν τελείως διαφορετικά. Πέρα από το ποτό πρόσφεραν, καφέ, αναψυκτικά, λουκούμια, βανίλια, γλυκά κουταλιού ακόμα και λουκουμάδες. Γύρω στο πηγάδι του μαγαζιών ομηρικές ήταν οι συζητήσεις για τα πολιτικά κυρίως θέματα με κόντρες Δεξιών και Πασόκων. Υπήρχαν ακόμη τα Καφενεία του "Προδρόμου" του "Πίτα" και πολλά άλλα. Κάθε ένα από αυτά είχε και έχει την δικιά του ιστορία γραμμένη μέσα από τους ίδιους ανθρώπους.